باید همیشه شاعران حق را بگویند
در بازی اندیشه راه حق بجویند
باید که بنویسند از درد جدایی
از حسرت و دلبستگی و بی وفایی
ازعشق واز باغ و گل وریحان بگویند
از سرزمین خوب مان ایران بگویند
از جنگ از تحریم از فقر ونداری
از سر زمین خوب ایران پاسداری
ازسفره های خالی و اندوه فرزند
ازکوه بودن مثل تاریخ دماوند
از بچه های کار و از مردان بیکار
پای برهنه در مسیری سخت ودشوار
از کردهای کول بر. مردان غیرت
بر دوششان کوه غم و رنج و مرارت
از کشتی ی میهن که در امواج دریا
تا ساحل امنی کشانیده است خودرا!!
از زلزله از سیل و از آتش سرایند
اندیشه ها را وقف نو گفتن نمایند
از آن شهیدان لاله های خفته در خاک
غرنده شیران در صف پیکار بی باک
آه ای زمین لاله گون ای خاک ایران
ای عرصه ات جولان گردان و دلیران
ای آنکه روید از زمینت سرو آزاد
خاکت سرشته با گِل شیرین و فرهاد
فرهاد ما دل را به دریای جنون زد
خود را به آب و آتش و بر خاک وخون زد
ای آنکه در خاکت شکفتن خانه دارد
مستی ما پیمان از این میخانه دارد
خواهم سرود آوازه ی آزادی ات را
فر و شکوه و شوکت آبادی ات را
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
